Koloni üyesinin 1 günü

10.08.2025

Güneş, Mars ufkunda her zamankinden daha solgun ve hızlı doğdu. Kızıl gökyüzü, kubbemizin dışındaki toz fırtınasının izleriyle bulanıktı. Biyosfer kubbemizin içindeki hava, filtrelerden geçen taze oksijenle doluydu. Termal giysimi giyerken kaskımın içindeki göstergeler, dış sıcaklığın -62°C olduğunu gösterdi. Bir an için Dünya'daki sabahları düşündüm; kahve kokusunu, deniz kıyısında yürüyüşleri… Burada ise sabah ritüelim, oksijen oranı ve basınç seviyelerini kontrol etmekten ibaretti.

Bugünkü görevim, su çıkarma istasyonunun bakımını yapmak. Mars'ın yüzeyinin altındaki buz kütlelerinden elde ettiğimiz su, hem içme hem de oksijen üretimi için hayati. İstasyona giderken rover'ın içinden dışarı baktım; kilometrelerce uzanan kızıl düzlükte, ufukta beliren Olympus Mons'un heybeti bir kez daha içimi ürpertti. Yeryüzünde gördüğüm hiçbir dağ, onunla kıyaslanamazdı.

İstasyona vardığımda, su filtrelerinden biri tıkanmıştı. Mikro robotlar sayesinde birkaç dakika içinde sorunu çözdüm. Bu küçük aksaklıklar, burada yaşamın ne kadar hassas dengeler üzerinde kurulu olduğunu hatırlatıyor. Dünya'da boşa akan bir musluk, burada bir felaketin başlangıcı olabilir.

Görevden dönüşte, tarım modülüne uğradım. Burada yetişen yeşillikler ve domatesler, Dünya'daki tatlarını tam olarak taşımasa da yaşam motivasyonumuzu yüksek tutuyor. Toprak yerine besin solüsyonlarında büyüyen bitkiler, yapay ışık altında bile inatla yaşamaya devam ediyor. Onlara bakarken, insanlığın uyum sağlama gücüne bir kez daha hayran kaldım.

Akşam olduğunda, kubbenin panoramik penceresinden dışarıyı izledim. Güneş, ufkun ardına çekilirken gökyüzü koyu maviye büründü. Dünya, uzaklarda minik mavi bir nokta olarak parlıyordu. O noktaya bakarken, orada bıraktığım anılar, dostlar, aile… hepsi zihnimde canlandı. Ama artık burası da bir "ev" hissi veriyor. Belki de insan, nerede nefes alabiliyorsa orayı evi saymalı.

Günlüğümü kapatırken, içimde hem bir yalnızlık hem de büyük bir gurur var. Bizler, insanlık tarihinin en cesur deneyinin parçasıyız. Mars, artık sadece gökyüzünde parlayan bir yıldız değil; bizim yeni komşumuz, belki de geleceğimiz.